بیست و اندی سال گذشت و من هرروز با تجربه تر از دیروز خود شدم خوشی ها و تلخی ها،پستی ها و بلندی های زیادی را دیدم...با آدم های زیادی آشنا شدم با افکار و دیدگاه های مختلف نشست و برخاست داشتم؛ یاد گرفتم جهان از دید هر انسانی متفاوت است،یکی با خواب حالش خوب میشود ،یکی با قدم زدن ،یکی با درد و دل کردن ،یکی با دیدن کسی که خیلی دوستش دارد ،دیگری با گریه و دیگری ها با روش هایی به سبک خودشان ،یاد گرفتم همینطور که خوشی ها میگذره تلخی ها هم میگذره فقط دیرتر میگذره و اگه میخوای روزایِ خوبِ بعدشم ببینی باید طاقت بیاری و بجنگی ،یاد گرفتم آدما رو زود قضاوت نکنم و فرصت اثبات بهشون بدم ،یاد گرفتم ساده باشم اما ساده لوح نه ،یاد گرفتم هرچقدر به آدما خوبی و محبت کنی دوبرابرش به خودت برمیگرده حتی اگه اون آدم بهت بدی کنه،یاد گرفتم شاد باشم و دنیا رو زیاد جدی نگیرم و باور کنم که واقعا یه سرگرمی بزرگه که خیلیای رو درگیر و غرقِخودش کرده ،یادگرفتم خیلی چیزها ارزش غصه خوردن و ناراحتی رو نداره،یاد گرفتم آدمایی که هرکسی دور خودش داره بزرگترین سرمایه هاشن و باید قدرشونو بدونه ،اینکه بدونی تا حالا گره از مشکلات کسی باز کردی شاید بهترین حسی باشه که میتونی داشته باشی یا مثلا مرهمی شدی بر زخم کسی یاشی یا تونستی روی حتی یک نفر تاثیرخوب و مثبت بزااری حس خیلی شیرین و دوست داشتنیه...
آدم هایی اومدن و درس های بزرگی بهم دادن و من از همشون مچکرم چه اون کسی که بدی کرد و چه اون کسی که لطف داشت به من و کمکم کرد...از همشون ممنونم
ومن زندگی ام را با تمام انتخابات درست و غلطم با تمام ضعف ها و توانایی هام با تمام بدی ها و خوبی هایش دوست دارم و همچنین تمام کسایی که تو این چندسال با دل و جون برام وقت گذاشتن و کمکم کردن مخصوصا خانواده عزیز و دوست داشتنی ام که اللهی همیشه سالم و شاد و خوشبخت باشن
- ۰ نظر
- ۱۰ آذر ۹۹ ، ۲۲:۰۶