آدم است دیگر...

آدم است دیگر...

گاهی اوقات انقدر دلت میگیره وبی حوصله ای که انگار تمام غصه های عالَم مال توئه وتو تنها آدم رو زمینی که مشکل داری...

کم میاری وحس میکنی به آخر خط رسیدی اما اینا هم تموم میشه .حضرت علی(ع) میفرمایند:دنیا دو روز است  روزی با تو وروز دیگرعلیه توست...روزی که با توست مغرور نشو و روزی که علیه توست نومید مگرد، زیرا هردو پایان پذیرد.

هیچی تو این دنیا پایدار نیست، غم وغصه هاش،شادیاش،گره ها و سختی هاش... هیچی .تنها چیزی که تو این دنیا ثابته،  لطف وبزرگی خدای جهان آفرینه.

به قول سهراب سپهری به حباب نگران لب یک رود قسم وبه زیبایی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم می گذرد آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند.

تو این بالا و پایینا، فراز وفرودا، شکستا وموفقیتا چیزی که مهمه اینه که قوی باشیم واز رحمت خدا ناامید نشیم ویادمون باشه که خدای غم و شکست همون خدای شادی وموفقیتاس و هیچ وقت بدِ بنده هاشو نمی خواد و اگه یه جا شکست خوردی فکر نکن هواتو نداره  شاید واسه اینه که میدونه برات خیری نداره و چند صباحی بیشر شادت نمیکنه وبعدش به خاطر این خوشحالیلحظه ای و زود گذر ، سخت پشیمون بشی شایدم داره آمادت میکنه تا یه چیز بهتر بهت بده، فقط باید یکم صبر داشته باشی، هیچ کارخدا بی حکمت نیست؛ خدا گر زحکمت ببندد دری    ز رحمت گشاید در دیگری

اگه یه روز همه دنیا باهات بد شدن، اگه هیچکس نبود تا حمایتت کنه عیبی نداره بدون خدا با توئه، تو تک تک لحظه هات، فقط کافیه ببینیش تو نشونه هایی که برات میزاره، پیامایی که بهت میده، رد پاشو تو زندگیت حس کنی و فقط به خودش تکیه کنی خدایی که میگه: بندهی من از من بخواه تا بهت بدم اگه چیزی ازش خواستی وهنوز بهش نرسیدی مطمئن باش هنوز وقتش نرسیده؛ خدا علام الغیوبه  پس بهش اعتماد کن و همه چیو به خودش بسپر؛ به قول حضرت حافظ:« 

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن

وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور

گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن

چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت ^(نگشت)

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب

باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور